Ο καλύτερος τρόπος να καταλάβει κανείς ποιοι είμαστε και τι κάνουμε, είναι να δοκιμάσει τις μπύρες μας. Ο δεύτερος καλύτερος τρόπος, είναι να ξεστραβωθεί να διαβάσει αυτό το σεντόνι.
Η αρχή της ιστορίας των Σάτυρων χάνεται στα δυσδιάκριτα όρια του αρχαίου μύθου με την πραγματικότητα. Ο θρύλος λέει ότι στα διάσημα βουκολικά πάρτυ που διοργάνωνε η κουφάλα ο Διόνυσος για να προμοτάρει το κρασί, οι πιο τσαμπουκάδες σάτυροι έμεναν έξω από την κλίκα του θεού, και στα δικά τους ξέφρενα πριβέ όργια έπιναν πεισματικά μπύρα, που την έφτιαχναν επιμελώς οι ίδιοι, και φρόντιζαν να ρέει σε χυδαία άφθονες ποσότητες. Την προτιμούσαν, επειδή σαν αρχαιότερο ποτό ήταν και πιο στενά συνδεδεμένο με τις ρίζες του ανθρώπου, τον συντρόφευε περισσότερο καιρό και εξελισσόταν μαζί του.
Όμως όσο μεγάλη κι αν ήταν η σημασία της μπύρας στην εξέλιξη του πολιτισμού ήδη από τότε, στην πορεία τα πράγματα πήραν τροπή απροσδόκητη. Οι άνθρωποι άλλαξαν, οι σάτυροι αποτραβήχτηκαν, τα διονυσιακά πάρτυ κόπηκαν, και ενώ το πράγμα για τη μπύρα πήγαινε καλά, με τα μοναστήρια και τους βόρειους να έχουν πάρει επάξια τη σκυτάλη, κάπου χάθηκε η μπάλα και, σε ένα από τα μεγάλα ανέκδοτα της Ιστορίας (το άλλο είναι το τσιουάουα), η ανθρωπότητα κατάφερε τα τελευταία 150 χρόνια να καταβαραθρώσει το επίπεδο, να υποβιβάσει το αγαπημένο μας ποτό σε πρόστυχο ημίμετρο.
Λίγο κόντεψε να ξεχαστούν εντελώς οι δοκιμασμένες και δοξασμένες τεχνικές ζυθοποίησης των εμπνευσμένων Δρυίδων και των μοναχών του παρελθόντος. Μάλλον έτσι θα είχε γίνει, αν δεν εμφανίζονταν ακριβώς την κατάλληλη στιγμή οι σύγχρονοι οικοζυθοποιοί - οι homebrewers. Γοητευμένοι από την υπερτρισχιλιετή και έντονα διαπολιτισμική ιστορία της μπύρας, και οπλισμένοι με την ακόρεστη όρεξη του ερασιτέχνη και την επίμονη φιλομάθεια του μερακλή, ξεκίνησαν σιγά-σιγά να διαβάζουν, να πειραματίζονται και να βράζουν μπύρες, που έπιναν με τους φίλους τους νεκρανασταίνοντας την τιμημένη πρακτική σε πολλά σημεία του πλανήτη μας. Λίγο αργότερα το ίντερνετ μπόρεσε να τους συσπειρώσει, και τους επέτρεψε να ανταλλάξουν γνώσεις και κόλπα με πρωτόγνωρα αποτελεσματικό τρόπο, καταλύοντας ραγδαία και μοιραία τη βελτίωση της μπυροπαραγωγής όλων.
Τελικά, εμπλουτίζοντας τις παραδόσεις αιώνων, τόσο με πληθώρα νέων πρωτότυπων συστατικών, όσο και με αναθεωρημένη μεθοδολογία -εξ ανάγκης βρίθουσα ευφάνταστων πατεντών, αλλά και αξιόπιστα θεμελιωμένη στη σύγχρονη επιστήμη- οι αγέρωχοι homebrewers κατάφεραν να φτιάξουν μπύρες όπως παλιά, μπύρες αντάξιες της λαμπρής παράδοσης, μπύρες που θα έκαναν και εκείνους ακόμα τους αρχαίους σάτυρους υπερήφανους: Πολυσχιδείς, φιλήδονες, καταρρακτώδεις, αξέχαστες, επαναστατικές.
Και αντίθετα με κάτι τηλεοπτικούς καταγέλαστους αναρχοτρέντι χιψτεροζυθοποιούς της πλάκας, οι σοβαροί homebrewers με τις φλογερές φιλοδοξίες όντως έκαναν το εμμονικό πάθος τους επάγγελμα και ζουν από αυτό, προσφέροντας απλόχερα στο διψασμένο κοινό τα ακραία ζουμιά τους. Είναι μάλιστα πολλοί και γίνονται περισσότεροι, με εντυπωσιακή ταχύτητα. Η craft μπύρα -η έντεχνη μπύρα θα μπορούσε να πει κανείς, αν δεν είχε στιγματιστεί ανεπανόρθωτα ο όρος- ήρθε για να μείνει, και για να καρφώσει στο μυαλό του κάθε βολεμένου την ιδέα του ξεβολέματος.
Ο οξυδερκής αναγνώστης θα έχει ήδη διαισθανθεί βεβαίως, ότι οι συνταρακτικές αυτές εξελίξεις δεν πολυαφορούν την Ελλάδα.
Όχι, εμείς εδώ κάνουμε αλλιώς τα πράγματα, αυτό είναι εξάλλου και το μυστικό της περίλαμπρης επιτυχίας μας σε όλα τα πόστα. Έτσι έγινε και με τη μπύρα: Αφού την τιμήσαμε δεόντως στα αρχαία χρόνια, την ξεχάσαμε για τα καλά μέχρι που μας την ξανάφερε εδώ ο Βαυαρός Γιόχαν Φουξ το 1838. Κι από τότε επιδοθήκαμε ομαδικώς στο μπαστάρδεμα της ελληνικής κουζίνας, «ταιριάζοντας» τα πάντα με μπύρα. Με κρύα μπύρα, γιατί ο πολυτραγουδισμένος ελληνικός ήλιος κάνει και ζέστη. Αυτή λοιπόν η πρακτική κούμπωσε πανέμορφα στην παράλληλη εκβιομηχανοποίηση της παραγωγής κοκορετσόμπυρας, οπότε φτάσαμε 100 και 150 χρόνια μετά, να έχουμε διαθέσιμο σε ουκ ολίγες παραλλαγές ένα αδιάφορο λαγκεροζούμι κατάλληλο για συνοδεία αδιάφορων τουριστικών πιάτων, όπως μουζάκα, γκύρος και τσατζίκι.
Ο σημερινός μέσος Ελληνάρας βλέπει τη μπύρα ως κομπάρσο, οπότε τη γουστάρει παγωμένη, άγευστη, αχαρακτήριστη.
Και κάπου εδώ ερχόμαστε εμείς, οι σύγχρονοι Σάτυροι, να τον μάθουμε δυο πραγματάκια…
Πλησίασε Ελληνάρα, μη φοβάσαι. Εμπιστεύσου τους απαιτητικούς φίλους της μπύρας, που ήρθαν εδώ αναζητώντας την απόλαυση που μόνο ο επιθετικά ανισόρροπος χαρακτήρας μιας καλοσχεδιασμένης συνταγής μπορεί να προσφέρει. Φέρε το ποτήρι κοντά στη μύτη σου και άσε τα πολύπλοκα αρώματα εσπεριδοειδών, λουλουδιών και φύσης, ή τους περίτεχνους συνδυασμούς πονηρών καραμελωμένων και καβουρδισμένων βυνών, να σου γαργαλήσουν τις αισθήσεις και να ερεθίσουν μεθυστικά τη φαντασία σου. Πιες την πρώτη γουλιά και νιώσε την υπέροχα πλούσια πανδαισία γεύσης να σου υπερφορτώνει τους κάλυκες με μία πληρότητα και μία αυτοτέλεια που ποτέ δεν περίμενες από ένα μπυράκι.
Καλωσήρθες στον κόσμο της πραγματικής μπύρας.
Ξεκίνα από τα ελαφριά, και εμείς είμαστε εδώ να σε πάρουμε από το χέρι για το υπόλοιπο ταξίδι. Μαζί θα αφήσουμε τον εθισμό μας να εκτροχιαστεί, καθώς με κάθε καινούρια συνταγή θα κυλιόμαστε παρέα στο βούρκο της ζυθολαγνείας, με κάθε νέα βρασιά και πιο περιπετειώδη απ' την προηγούμενη.
Άσε τους άλλους να ψάχνονται, εσύ δε θα χρειαστεί πια να συμβιβαστείς.
SATYR BREWS
-
Τ.Κ. : -, Αθήνα
Τηλ. : -
| Satyr Brews |  |
 |
 |
 |