Επικρατεί η άποψη πως το καλύτερο συνοδευτικό για μία "παγωμένη" μπύρα είναι το κρέας και ακόμα καλύτερα το λουκάνικο. Πέρα του γεγονότος όμως σχετικά με την "παγωμένη" μπύρα, αναφερθήκαμε σχετικά σε άλλο μας άρθρο, το καταλληλότερο πιάτο για να συνοδέψουμε μια μπύρα είναι τα τυριά.
Είτε μιλάμε για λευκά, είτε μιλάμε για κίτρινα τυριά είναι ένα συνοδευτικό που θα αναδείξει τη ποιότητα, τα αρώματα αλλά και τη γεύση της μπύρας που αγαπάμε.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι πολλά μοναστήρια στο εξωτερικό, εκτός από τη πολύ καλή, κατά γενική ομολογία μπύρα που παράγουν, ένα ακόμα προϊόν που ειδικεύονται, είναι το κίτρινο τυρί.
Παίρνοντας αφορμή λοιπόν απ' αυτό, θα σας παρουσιάσουμε μερικά από τα καλύτερα Ελληνικά τυριά (λευκά και κίτρινα), που σε καμία των περιπτώσεων δεν έχουν να στερηθούν σε τίποτα των άλλων τυρών από τις χώρες του εξωτερικού.
Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να επιλέξετε το κατάλληλο, να το συνδυάσετε με την αγαπημένη σας μπύρα και να απολάυσετε την πανδεσία γεύσεων και αρωμάτων.
Ανθότυρο: Mαλακό τυρί από μίγμα τυρογάλακτος και φρέσκου γάλακτος με συνεκτική μάζα και ελάχιστο αλάτι χωρίς επιδερμίδα. Έχει μέγιστη υγρασία 70% και ελάχιστη λιποπεριεκτικότητα 65% επί ξηρού. Παράγεται από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα.
Αρσενικό Νάξου: Ανήκει στα σκληρά τυριά. Παρασκευάζεται στη Νάξο από κατσικίσιο γάλα πρωινού αρμέγματος, το απογευματινό πάει για μυζήθρα ή θηλυκό τυρί. Πολύ ευχάριστης γεύσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τα μακαρόνια. Συνήθως έχει μαύρο περίβλημα με παραφίνη.
Βλαχοτύρι: Σκληρό τυρί υποκίτρινο. Παράγεται στην Ήπειρο και ειδικά στο Μέτσοβο από πρόβειο ή αγελαδινό γάλα. Πολύ ευχάριστη γεύση. Βρίσκεται μόνο στο Μέτσοβο, στα καταστήματα της πλατείας.
Βολάκι Τήνου: Ένα εξαιρετικό τυρί, μικρής παραγωγής που έχει σχήμα μικρής μπάλας, από αγελαδινό γάλα, με λεία υφή και έντονο κίτρινο χρώμα, που αν ωριμάσει καλά, θυμίζει ελαφρώς τη παρμεζάνα. Θα το βρείτε στη Τήνο και στο κατάστημα ΕΥ ΖΗΝ στη Ν. Ερυθραία.
Γαΐς Τυρί Ποντιακό: Ένα τυρί ποντιακής προέλευσης. Ο τρόπος κατασκευής του έρχεται από το μακρινό Πόντο, έχει σχήμα πλεξούδας, υφή ημίσκληρη και απαλή γεύση. Βρίσκεται μόνο στο Κιλκίς και σε ωρισμένα καταστήματα της Θεσσαλονίκης. Η λέξη γαΐς σημαίνει ζώνη. Επομένως θα μπορούσαμε να το πούμε τυρί-ζώνη.
Γραβιέρα Αγράφων: Μια από τις καλύτερες γραβιέρες της Ελλάδας. Φτιαγμένη στον ορεινό όγκο των Αγράφων με το ψυχρό κλίμα, έχει όλα τα αρώματα και τις γεύσεις των χόρτων του βουνού. Παράγεται σε στρογγυλά κεφάλια βάρους 10-25 κιλών από πρόβειο γάλα. Έχει ανοικτό κίτρινο χρώμα με διάσπαρτες μικρές τρυπούλες. Η χημική ανάλυση του τυριού είναι: υγρασία 38%, λιπαρά 38-40%, αλάτι 1,2%. Χρειάζεται 3 μήνες ωρίμανσης. Τρώγεται αυτούσια συνοδευμένη από ψωμί, φρούτα ή και το φαγητό.
Γραβιέρα Κρήτης: Μεγαλειώδες τυρί ιδιαίτερα όταν έχει ωριμάσει σε σπηλιές των Κρητικών βουνών. Γεύση ελαφρά αλμυρή και γεμάτη από το βούτυρο και τις πρωτεΐνες του γάλακτος. Έχει μικρές τρυπούλες και φτιάχνεται από αιγοπρόβειο γάλα. Η καλύτερη ποιότητα είναι όταν παράγεται από αμιγές πρόβειο. Παρασκευάζεται σε κεφάλια βάρους από 6 ως 25 κιλά. Η ανάλυσή της είναι: υγρασία 38%, λιπαρά 38,4% επί ξηρού, αλάτι 1,5%. Τρώγεται κυριολεκτικά με κάθε τρόπο, αυτούσια, ωμή με φρούτα και ψωμί ή μαγειρεμένη σε πίτες ή o γκρατέν.
Γραβιέρα Νάξου: Από αγελαδινό γάλα. Ελαφρά κίτρινη με συμπαγή μάζα και μικρές διάσπαρτες τρύπες, με φίνο άρωμα και σπάνια γεύση. Κατασκευάζεται αποκλειστικά στη Νάξο σε κεφάλια των 10 κιλών και είναι ένα από τα καλύτερα Ελληνικά τυριά. Η σύνθεσή της είναι: υγρασία 38%, λιπαρά επί ξηρού 40%, αλάτι 1,2-3%. Τρώγεται όπως όλες οι γραβιέρες ωμή ή μαγειρεμένη.
Γραβιέρα Τήνου: Μια από τις καλύτερες γραβιέρες της Ελλάδας. Φτιαγμένη αποκλειστικά στη Τήνο. Παράγεται σε στρογγυλά κεφάλια βάρους 10-25 κιλών από αγελαδινό γάλα. Έχει ανοικτό κίτρινο χρώμα με διάσπαρτες μικρές τρυπούλες. Η χημική ανάλυση του τυριού εiναι: υγρασία 38%, λιπαρά 38-40%, αλάτι 1,2%. Χρειάζεται 3 μήνες ωρίμανσης. Τρώγεται αυτούσια συνοδευμένη από ψωμί, φρούτα ή και το φαγητό. Απαλό κίτρινο χρώμα, απαλή υφή με λίγο αλάτι. Μικρής παραγωγής από το ντόπιο συνεταιρισμό.
Κασέρι: Ένα πολύ δημοφιλές τυρί που φτιάχνεται από πρόβειο ή αιγοπρόβειο γάλα με την τεχνική της ελαστικής τυρόμαζας. Ημίσκληρο από συμπαγή κίτρινη μάζα σε παραλληλόγραμο η στρογγυλό σχήμα, βάρους 5-8 κιλά. Η χημική του ανάλυση είναι: υγρασία 42%, λιπαρά 25%, πρωτεΐνες 26%, αλάτι 3%. Έχει ήπιο άρωμα και γεύση και είναι μαλακό στο μάσημα. Πολλές φορές η γεύση του είναι τόσο αδιάφορη που κατηγορείται για τη προσθήκη πατατάλευρου. Στην ουσία όμως η αδιάφορη γεύση οφείλεται στην έλλειψη ωρίμανσης. Εσείς αγοράστε ένα κεφαλάκι και αφήστε το να ωριμάσει στο ψυγείο σας για 2-3 μήνες.
Κεφαλογραβιέρα: Σκληρό τυρί σχετικά αλμυρό με συμπαγή μάζα. Όταν είναι φρέσκο 5-6 μηνών είναι μαλακό. Όσο περνάει ο καιρός σκληραίνει. Κατασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα στη Δ. Μακεδονία, Ήπειρο, Αιτωλοακαρνανία. Η σύνθεσή του είναι: υγρασία 35%, λιπαρά 31%, πρωτεΐνες 26%, αλάτι 3-4% και κάνει υπέροχα σαγανάκια. Είναι σκληρό τυρί και αν είναι καλά ωριμασμένο κάνει και για τα μακαρόνια.
Κεφαλοτύρι: Η μάζα του είναι συνεκτική. Το χρώμα της είναι υποκίτρινο έως λευκό. Έχει διάσπαρτες τρύπες. Η γεύση του είναι αλμυρή, πικάντικη, λιπαρή. Παρασκευάζεται σε πολλά μέρη της Ελλάδος από γάλα πρόβειο ή μείγμα πρόβειου και κατσικίσιου. Η λιποπεριεκτικότητα του, 40% επί ξηρού και μέγιστη υγρασία 38%. Με αρκετή ποσότητα αλατιού. Ιδανικό και για μια καλή μακαρονάδα.
Κορφού Κέρκυρας: Ανήκει στα σκληρά τυριά. Ένα είδος κεφαλοτυριού. Παράγεται στην Κέρκυρα από αγελαδινό γάλα.
Λαδογραβιέρα Ζακύνθου: Η λαδογραβιέρα Ζακύνθου είναι ένα αρκετά σπάνιο τυρί. Δεν βρίσκεται εύκολα ούτε καν στη Ζάκυνθο. Πρόκειται για μια γραβιέρα μετρίου μεγέθους 4-5 κιλών, η οποία μετά την ωρίμανσή της με αλάτι και προτού καλυφθεί με παραφίνη αλλά μόνο με τη φυσική της κόρα μπαίνει μέσα στο λάδι για συντήρηση με ενδιαφέροντα γευστικά αποτελέσματα.
Λαδοτύρι Μυτιλήνης: Ένα μεγαλειώδες ημίσκληρο τυρί πολύ πιπεράτο που για ένα διάστημα ωριμάζει μέσα στο λάδι. Στις μέρες μας για λόγους διακίνησης πλέον παραφινώνεται εξωτερικά χωρίς να μπεί στο λάδι και γι' αυτό το ονομάζουμε και κεφαλάκι. Κατασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα και είναι επιτραπέζιο τυρί. Το γνήσιο λαδοτύρι όταν έχει ωριμάσει στο λάδι, έχει χρώμα κιτρινοκόκκινο και είναι τυρί μεστής γεύσης και εντόνου αρώματος. Φτιάχνεται αποκλειστικά στη νήσο Λέσβο.
Μανούρι: Φτιάχνεται στη Μακεδονία και Θεσσαλία και είναι μια ολόπαχη μυζήθρα από πλήρες γάλα. Το βούτυρο δίνει μια μεστή γεύση στο τυρί και οι πρωτεΐνες του γάλακτος ολοκληρώνουν τη γεύση. Τρώγεται φρέσκο σαν επιτραπέζιο τυρί και μπορεί να συνοδευτεί από μέλι και ξηρούς καρπούς. Ελαφρά αλμυρό. Αν παλαιωθεί σκληραίνει και είναι ιδανικό για τα μακαρόνια. Ένα από τα καλύτερα τυριά της Ελλάδας που είναι άξιο διεθνούς καριέρας λόγω της εξαιρετικής του γεύσης που συνάδει με τα γούστα των Ευρωπαίων.
Μαστέλο Χίου: Μαλακό τυρί, υπόλευκο λαστιχωτό. Παράγεται στη Χίο από αγελαδινό γάλα. Τρώγεται καλύτερα ψημένο. Φτιάχνεται από τον κ. Τομάζο και έχει ήδη μια πολύ σημαντική καριέρα εκτός Χίου. Η πρότασή μου είναι να ψηθεί στη σχάρα και να φλαμπαριστεί με μαστιχάτο Χιώτικο ούζο.
Μετσοβέλα: Ημίσκληρο υποκίτρινο τυρί. Παράγεται στο Μέτσοβο από 80% πρόβειο, 10% αγελαδινό και 10% κατσικίσιο γάλα, από το ίδρυμα Τοσίτσα.
Μετσοβόνε: Ένα τυρί από μίγμα αγελαδινού και πρόβειου γάλακτος με απαλό κίτρινο χρώμα καπνισμένο και φτιαγμένο με την τεχνική της ελαστικής τυρόμαζας. Έχει σχήμα κυλίνδρου μήκους 40 εκ. περίπου. Η χημική του σύνθεση είναι: υγρασία 42%, πρωτεΐνες 26-27%, λιπαρά 26%, αλάτι 2,8%. Φέρει το όνομα της πόλης που κατασκευάστηκε, του Μετσόβου. Δημιούργημα του τυροκομείου του ιδρύματος Τοσίτσα.
Μπάντζος: Άπαχο, σχετικά ημίσκληρο, λευκό τυρί άλμης. Κομμένος σε τετράγωνα κομάτια βάρους ενός κιλού. Παράγεται από πρόβειο γάλα η αιγοπρόβειο. Η χημική του σύνθεση είναι: υγρασία 43%, λίπος 19-20%, πρωτεΐνες 23%, αλάτι 5-6%. Ο καλύτερος τρόπος να το γευτεί κανείς, είναι σε σαγανάκι. Το ψήσιμο του αναδεικνύει τη γεύση και το άρωμά του.
Μυτάτο Κυθήρων: Το κορυφαίο τυρί των Κυθήρων. Πρόκειται για ένα λαδοτύρι που φιάχνεται από πρόβειο ή και κατσικίσιο γάλα και ωριμάζει μέσα σε ελαιόλαδο. Είναι μικρής παραγωγής και θα το βρείτε μόνο στα Κύθηρα.
Παρμεζάνα: Το τυροκομείο του ιδρύματος Τοσίτσα με πολύ μεράκι παρασκευάζει και μία παρμεζάνα που όσοι την έχουν δοκιμάσει τη βρήκαν καλύτερη και απ' την Ιταλική. Είναι πολύ μικρής παραγωγής και θα τη δοκιμάσετε στο Μέτσοβο και μόνο.
Περχαροτύρι Ποντιακό: Οι Πόντιοι έχουν πολύ μεγάλη παράδοση στην τυροκομία. Μεταξύ των τυριών τους υπάρχει και το περχαροτύρι ένα τυρί που είναι καπνιστό. Η μάζα του μοιάζει με αυτή του κασεριού, έχει φαιό περίβλημα και είναι καλά καπνισμένο. Ελαφρά αλατισμένο και νόστιμο. Θα το βρείτε σε λίγα καταστήματα στη Θεσσαλονίκη και στο Κιλκίς.
Πόσσιας Κω: Πόσσιας ή κρασοτύρι. Εξωτερικά έχει το χρώμα του κρασιού. Εσωτερικά είναι πάνλευκο. Παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα, γίδινο ή μείγμα και των δύο. Έχει υγρασία 46%, ελάχιστα λιπαρά 28,7% επί ξηρού. Παρασκευάζεται στη Κω σε μακριές φόρμες σαν μπαστούνια. Το γάλα φτάνει στη βιοτεχνία και ζεσταίνεται σε μεγάλους ανοξείδωτους κάδους. Στη συνέχεια παστεριώνεται στους 72°C. Μένει στις δεξαμενές παστερίωσης για μισή ώρα και μετά περνά σε ειδικούς κάδους για να πήξει. Εκεί παραμένει για μιάμιση ώρα, κόβετε και μπαίνει στα ειδικά ψάθινα μακρόστενα καλούπια όπου και παραμένει για να στραγγίξει για 2 ώρες. Στη συνέχεια βγαίνει απ' τα καλαθάκια και μπαίνει στη άλμη για 2-3 μέρες. Μετά την άλμη το στραγγίζουν για μία ημέρα. Η επόμενη διαδικασία είναι που κάνει το τυρί ξεχωριστό. Για 18 με 20 ημέρες μπαίνει σε οινολάσπες. Πολλά εξαρτώνται από τον αριθμό ημερών που ωριμάζει το τυρί στις οινολάσπες. Πόσο συχνά αλλάζονται. Η γεύση του είναι φίνα και λεπτή. Κρασοτύρι θα βρείτε παντού στη Κω. Οι περισσότερες νοικοκυρές αγοράσουν από τις στάνες το τυρί και το βαπτίζουν μόνες τους στο μούστο. Το ίδιο κάνουν και τα περισσότερα εστιατόρια. Έτσι δεν θα βρείτε μια σταθερή γεύση. Αλλάζει από μαγαζί σε μαγαζί και από σπίτι σε σπίτι.
Σαν Μιχάλη Σύρου: Ένα από τα καλύτερα τυριά της χώρας μας, πλούσιο σε άρωμα και γεύση. Κατασκευάζεται αποκλειστικά από αγελαδινό γάλα σε μεγάλα κεφάλια. Στη Σύρο υπήρχαν εδώ και αιώνες αγελάδες οι οποίες δίνουν το πλούσιο και αρωματικό τους γάλα για την κατασκευή αυτού του τυριού. Η γεύση του είναι πικάντικη και ακουμπάει ελαφρά τη γεύση της παρμεζάνας. Η χημική του σύνθεση είναι: υγρασία 42-47%, λιπαρά επί ξηρού 35%, αλάτι 1,8-3%. Τρώγεται αυτούσιο με ψωμί ή φρούτα.
Φορμαέλλα Παρνασσού: Ένα ημίσκληρο τυρί σε μικρούς κυλίνδρους 20-35 εκ., βάρους 1,5 κιλού περίπου, μέτρια αλμυρό με γεμάτη και πικάντικη γεύση. Στη επιφάνειά του έχει αποτυπωθεί το καλούπι απ' τη λυγαριά μέσα στην οποία στεγνώνει. Η αναλογίες του είναι: υγρασία 35%, λιπαρά 33%, πρωτεΐνες 27-28%, αλάτι 2-2,5%. Γίνεται πολύ ωραίο ψητό και τηγανιτό. Παράγεται από πρόβειο γάλα η μίγμα αιγοπρόβειου.
Χαλούμι: Το εθνικό τυρί της Κύπρου. Παραδοσιακά παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα. Τυρί ημίσκληρο λευκού χρώματος χωρίς εξωτερικό περίβλημα, ελαστικής υφής που παίρνει τη πραγματική του γευστική αξία όταν ψηθεί στη σχάρα. Στις μέρες μας οι μεγάλες Κυπριακές γαλακτοβιομηχανίες παρασκευάζουν το χαλούμι από αγελαδινό γάλα. Τυροκομείται όμως ακόμα και σε πολλά σπίτια με τον παραδοσιακό τρόπο με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ταιριάζει γευστικά με το δυόσμο και τη ντομάτα. Το χαρακτηριστικό του, δεν λιώνει στις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά το ψήσιμό του.
