Ακόμη και πριν από την πανδημία οι εποχές ήταν δύσκολες για τις μικρές ζυθοποιίες, καθώς η αγορά της μπύρας ευνοούσε τους μεγάλους «παίκτες».
Με την επιβολή των περιοριστικών μέτρων φάνηκε να έρχεται η χαριστική βολή, καθώς έκλεισαν καφέ και μπυραρίες, ενώ αναβλήθηκαν όλες οι εορταστικές εκδηλώσεις σε ανοιχτούς χώρους, από συναυλίες μέχρι εμποροπανηγύρεις, στις οποίες ανέκαθεν οι ζυθοποιίες έκαναν «χρυσές δουλειές».
Κάποιοι αναζητούν δημιουργικές ιδέες για να επιβιώσουν. Παράδειγμα αποτελεί η μικρή ζυθοποιία Schanzenbräu από τη Νυρεμβέργη, η οποία μέχρι την πανδημία διέθετε μεγάλο μέρος της παραγωγής σε βαρέλι για εορταστικές εκδηλώσεις κάθε είδους. Τους τελευταίους μήνες αναγκάζεται να πουλήσει μόνο εμφιαλωμένες μπύρες σε μπουκάλι, κάτι που ανεβάζει το κόστος παραγωγής. Αποφάσισε όμως να συνασπιστεί προσωρινά με άλλες οκτώ μικρότερες ζυθοποιίες της περιοχής, με παρόμοια προβλήματα, ώστε να μοιραστούν το κόστος. Και οι εννέα επιχειρήσεις παράγουν την ίδια μπύρα με την ονομασία Zusammen Halbe, σαν να λέμε «Όλοι μαζί αντέχουμε». Κάποιοι την ονόμασαν «μπύρα της κρίσης». Οι εννέα συμπαραγωγοί της Zusammen Halbe διέθεσαν στην αγορά 40.000 μπουκάλια, που έγιναν ανάρπαστα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. «Η ιδέα ήταν να αποδείξουμε ότι αν συνεργαστούμε, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση», λέει ο διευθυντής της Schanzenbräu. Στην πραγματικότητα, λέει, δεν αντισταθμίζονται οι απώλειες των περασμένων μηνών, αλλά αν μη τι άλλο το πείραμα τράβηξε την προσοχή και ήδη αυτό είναι σημαντικό, καθώς ο καταναλωτής, μπαίνοντας στο σούπερ-μάρκετ, έχει να διαλέξει από μία τεράστια ποικιλία μπύρας στο ράφι.
Μπύρα η επιούσια
Ο Κρίστοφ Κουμπ, διευθυντής της μικρής ζυθοποιίας Kaiser στο Γκάιζλινγκεν της Βάδης- Βυρτεμβέργης, είχε άλλα προβλήματα στη διάρκεια της κρίσης: «Με αυτό το ατελείωτο λόκνταουν στην εστίαση η μπύρα μας παρέμεινε στα βαρέλια για τόσο μεγάλο διάστημα, ώστε πλησιάζει η ημερομηνία λήξης». Για να μην πάει χαμένη η μπύρα ο Κουμπ αξιοποίησε μερικά βαρέλια για την παραγωγή τζιν, έστησε ένα είδος ντράιβ-ιν-μπυραρίας μπροστά στο κτίριο της επιχείρησής του, ενώ το υπόλοιπο το πούλησε σε... φούρνους. Συνολικά έξι φούρνοι στην περιοχή παρασκευάζουν ψωμί χρησιμοποιώντας μπύρα αντί για νερό!
Μέχρι σήμερα έχουν αξιοποιηθεί 1.500 λίτρα βαρελίσιας μπύρας, για να ψηθούν πάνω από 3.000 καρβέλια ψωμί. Στην πραγματικότητα αυτή η ιστορία δεν έχει κανένα κέρδος, λέει ο Κουμπ, αλλά τουλάχιστον βγαίνουν τα τρέχοντα έξοδα. Δεν είναι ασήμαντο κι αυτό. Κατά τα άλλα: «Οι κρατικές επιδοτήσεις είναι σίγουρα μία ουσιαστική βοήθεια, αλλά αυτή η κρίση συνεχίζεται για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα».
Crowdfunding για καλύτερες μπύρες
Πολλές από τις μικρές ζυθοποιίες δεν έχουν τα χρήματα που χρειάζονται για να εκσυγχρονιστούν. Η βαυαρική Viechtach αποφάσισε να καταφύγει σε καμπάνια crowdfunding και ήδη, όπως λέει ο διευθυντής της Μάρκους Γκρίσερ, μέσα σε μία εβδομάδα συγκέντρωσε 500.000 ευρώ. Ο Γκρίσερ είχε εξαγοράσει την επιχείρηση το 2018, γνωρίζοντας ότι υστερεί τεχνολογικά κατά περίπου 15 χρόνια και χρειάζεται ανακαίνιση. Με τα χρήματα που συγκέντρωσε μέχρι στιγμής θέλει να αγοράσει μία νέα ψυκτική εγκατάσταση και επιπλέον να επενδύσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μήπως είναι αυτή η λύση; Ο Σύνδεσμος Γερμανών Ζυθοποιών δεν φαίνεται πολύ αισιόδοξος. Θεωρεί ότι πρόκειται για «μεμονωμένες περιπτώσεις» και δηλώνει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA) ότι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του κλάδου, μία στις τέσσερις γερμανικές ζυθοποιίες αντιμετωπίζει πλέον τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Σε σχετικά καλύτερη θέση βρίσκονται μικροζυθοποιίες όπως η Störtebeker στις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας, που επιστρατεύει ακόμη και online γευσιγνωσίες για να προσελκύσει πελάτες, αλλά και η Munich Brew Mafia, η οποία πριν λίγους μήνες άρχισε να πουλάει εμφιαλωμένη μπύρα με την ονομασία... «Εμβόλιο». Όπως λέει ο επικεφαλής της επιχείρησης, Ντάριο Στίρεν, η πρώτη εμφιάλωση περιελάμβανε μόνο 2.000 λίτρα και εξαντλήθηκε μέσα σε έξι ώρες. Τώρα διευρύνεται η παραγωγή. Φυσικά ήταν πιο εύκολο να λειτουργήσει ευέλικτα μία επιχείρηση όπως η Munich Brew Mafia, στην οποία συμμετέχουν μόλις τρία άτομα. Στη διάρκεια της κρίσης και οι τρεις αναγκάστηκαν να βρουν άλλες, προσωρινές δουλειές, για να βγάλουν τα προς το ζην.
πηγή: naftemporiki.gr