Περίπλοκα αρώματα, ζεστά χρώματα, γεύσεις συμπυκνωμένες και μεστές, με την ένταση του αλκοόλ να τις απογειώνει!
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση σχετικά με τις μοναστηριακές μπύρες, καθώς είναι όλες τους τόσο διαφορετικές, με μοναδικό κοινό την πληθωρικότητα του χαρακτήρα τους.
Βεβαίως, για να έχει μια μπύρα τον χαρακτηρισμό Τrappist θα πρέπει απαραιτήτως να προέρχεται από ένα από τα συνολικά εννέα - τα έξι από αυτά έχουν έδρα το Βέλγιο - τραπιστικά μοναστήρια του ΙΤΑ (Ιnternational Trappist Association). Δηλαδή, πρέπει να παράγονται εντός των τειχών του μοναστηριού και υπό την αυστηρή επίβλεψη των Τραπιστών μοναχών. Η εμπορική εκμετάλλευση της μπύρας γίνεται υπό την καθοδήγηση των μοναχών και τα έσοδα διατίθενται κυρίως σε αγαθοεργίες και αναστηλώσεις μοναστηριών.
Επιπρόσθετα, οι Trappist έχουν το δικό τους τρόπο σερβιρίσματος. Σερβίρονται σε ποτήρια στρογγυλά και κολωνάτα που μοιάζουν στο σχήμα τους με δισκοπότηρο. Πρέπει απαραιτήτως, όπως και οποιαδήποτε άλλη μπύρα πίνετε, να έχετε καθαρά ποτήρια χωρίς ίχνη λίπους. Το λίπος είναι ικανό να εξαφανίσει τον αφρό!
Οι μοναστηριακές μπύρες δεν είναι συνήθως παστεριωμένες και επιπλέον περιέχουν τα υπολείμματα της μαγιάς από τη ζύμωση στο μπουκάλι. Συνεπώς, αν τις κρυώσετε πολύ, ενδέχεται να σχηματίσουν ίζημα. Οι μοναστηριακές μπύρες είναι προτιμότερο να πίνονται σε θερμοκρασία 10 με 12 βαθμούς Κελσίου, για να αναδεικνύονται τα περίπλοκα αρώματα και το πλούσιο σώμα τους, καθώς οι θερμοκρασίες από 7 βαθμούς Κελσίου και κάτω σε τέτοιου είδους μπύρες εξανεμίζουν κάθε ίχνος αρώματος και ιδιαίτερης γεύσης.
Σερβίρουμε σχεδόν το 1/3 της μπύρας γέρνοντας το ποτήρι, με ήπιες κινήσεις χωρίς να ακουμπάμε το μπουκάλι στο ποτήρι και συμπληρώνουμε την υπόλοιπη με μια απότομη κίνηση, γυρνώντας το μπουκάλι σχεδόν κάθετα.
